.

بیمارستان پر از مجروح بود. 

حال یکی شون خیلی بد بود رگ هاش پاره پاره شده بود و خونریزی شدیدی داشت. 

دکتر اشاره کرد که چادرمو در بیارم راحت تر بتونم مجروح رو جا به جا کنم. 

مجروح به من نگاه کرد؛ 

کمی ازش فاصله گرفتم تا چادرمو از سرم در آرم. احساس کردم که چادرم به جایی گیر کرده. 

دیدم چادرم در مشت اون مجروحه. انگار می خواست چیزی بمن بگه. 

سرمو نزدیک لباش بردم. به سختی و بریده بریده گفت: من دارم میرم تا تو چادرتو در نیاری. ما برای این چادر داریم می ریم.

نگاهش که کردم هنوز چادرم در مشتش بود که شهید شد.

گفتگوی سیده فاطمه موسوی با خبرگزاری دانشجو

ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) و روز زن و روز مادر مبارک همتون باشه . عیدی من براتون دعاست.

من و دلم ۱۵۴

مادر این دنیا من و زده دلم گرفته است ...