عبد عاصی امیدوار

دلم گرفت وقتی این قسمت از این مناجات رو دیدم

إِلَهِی مَا أَظُنُّکَ تَرُدُّنِی فِی حَاجَةٍ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی طَلَبِهَا مِنْکَ

معبودا، چنین گمان ندارم که تو،بنده نیازمندی همچون مرا که برای رفع نیازم عمری در پیشگاهت سپری کرده‌ام، از خود برانی.

کاملا دست خالی بودنش و آدم میفهمه

بزرگان همه میگن دعاهای ائمه (ع) همه برای یاد دادن ادب و احترام در مقابل خداست

البته نه اینکه الان عذاب وجدان بگیریم که ای وای چرا من بی ادبی کردم در مقابل خدا

چون مطمئنا خدا بهترینه از همه نظر

منظور به اینه که گاهی وقتا میشه دلت پره و میخوای حرف بزنی با خدا اما کلمات و پیدا نمی کنی و ممکن از حرف زدن پشیمون بشی

میدونید... یه بار تو اون وبم نوشته بودم که

گویند مردگان دستشان از دنیا کوتاه است

دیر زمانی است دستانم از دنیا کوتاه است

منظور از این حرفم این بوده که، من خیلی شده که فهمیدم واقعا تا خدا نخواد چیزی انجام نمی گیره...

بزارید یه مثال از خودم بزنم

من یکی و خیلی دوست دارم و اون شخص میره بیمارستان و ممنوع الملاقات میشه و دکترا هم نمی تونن براش کاری کنند

خب تو اگه جای من بودی چه کار میکردی؟

خب یا میشینی گریه و ذاری و همه رو عاصی میکنی

یا میشینی میگی خدایا دستت درد نکنه بهم فهموندی که من این وسط هیچ کارم و علاقه و دوا و دکتر و ... کشکن

و مهم تویی و تو باید بخوای و نباید امیدم به غیر تو باشه

یعنی باید در اوج شادی حواسم باشه این شادی و خدا برام خواسته 

البته الان نگید پس اختیار ما کجا میره و ازین حرفا

اون بحث جدایی داره که فعلا واردش نمیشم

میخواستم این و بگم که دعا داره از زیان من و تو میگه

میگه یه عمر روزیم و دادی حالا برم به کی بگم دردم و دوا کنه؟

به کی بگم مشکلم و حل کنه؟

به کی بگم حاجاتم و روا کنه؟

اصلا کی من بنده عاصی رو تحمل میکنه؟

کافیه از بدی هام بگم دیگه دوسم ندارند

اما تو در همه حال خریدار منی

حتی اگه چیزی برا گفتن با تو نداشته باشم 

و فقط بگم خدایا من گناهکارم

إِلَهِی لَمْ یَکُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ إِلا فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِکَ وَ کَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَکُونَ کُنْتُ

معبودا، مرا توانی نیست که بدان از چنگ گناهانم گریزم، مگر وقتی که تو با دوستی‌ات بیدارم کنی و آن سان شوم که تو خواهی؛

پ.ن: نظرات بدون تایید هست