عبد عاصی امیدوار

نمی دونم قرآن رو با معنی میخونید یا نه

اما سعی کنید با معنی بخونید . شده یه آیه 

در ادامه پست های " الحمدلله " امروز تو قرآن چیزی و دیدم که به شخصه خیلی خجالت کشیدم

یعنی وقتی به کوچولو توی زندگیم و دور زدم دیدم بعله منم جز اینا هستم

وَ إِذا مَسَّکُمُ الضُّرُّ فِی الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلاَّ إِیَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاکُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَ کانَ الْإِنْسانُ کَفُوراً

و چون در دریا شما را سختی و آسیبی رسد ( که سبب ترس از غرق شود ) همه آنهایی که ( به پرستش ) می خوانید ( از فکرتان ) محو می شود ، جز او ( که فقط توجه به او می ماند ) و چون شما را نجات داده به خشکی رساند ، روی می گردانید و انسان همواره بسیار ناسپاس است.

اگه روزی چشام باد کرد و دق کردم از این موضوع اصلا عیب نداره 

یعنی بشینم غصه بخورم و بگم خاک تو سرت

این همه لطف داره این همه هوات و داره بعدش تازه اگه بر وفق مرادت نباشه برگردی منت بزاری و براش شاخ و شونه بکشی؟

ازین کارا خیلی کردما

یعنی ازین نمک خوردن و نمک دون شکستن

اینکه مثلا عزیز آدم مریض باشه و دکتر عملش کنه و تو پشت در اتاق عمل

یه دم خدا رو صدا بزنی و نزر و نیاز کنی و صلوات بفرستی

بعد که دکتر میگه همه چی خوبه بری گل و شیرینی بگیری و دست دکتر و ماچ کنی و 

بعدش همه به خوبی و خوشی بریم خونه و زندگیمون و بکنیم

دریغ از یه ذره نگاه به اوستا کریم

راست گفتی خدا

من عبد خیلی ناسپاسم 

هنوزم هستم