عبد عاصی امیدوار

.

سه شنبه, ۷ آذر ۱۳۹۱، ۰۵:۵۳ ب.ظ
هر روز با انبوهی از غم های کوچک

گم می شوم در بین آدم های کوچک

۹۱/۰۹/۰۷
عبد عاصی امیدوار

نظرات  (۶)

باید بزرگ دید ، بزرگ خواست تا بزرگ شد...
salam vaghean maalebe zibai gozashtit .mamnunam.
سلام.کوتاه اما قشنگ.برات آرزو سلامتی دارم مهربون.
هر لحظه در این شهر با احساس مردن
جان می دهم اما نمیمیرم از این غم...

:(

نه وزن داره نه قافیه...
اما واقعیت داره...
کسی که بتونه تو تنهایی خوشحال باشه خیلی وقته آب از سرش گذشته..
هر روز با انبوهی از غم های ریز و درشت،لبخند تلخی میزنم تا کسی غم درونم را نفهمد....
ولی خیلی وقت است دیگر آن لبخند تلخ را هم به همراه ندارم...

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
-->