حضرت امام جواد (ع) :
مومن نیاز دارد به توفیقی از طرف خدا ، و به پندگویی از طرف خودش، و به پذیرش از کسی که او را نصیحت کند.
تحف العقول / ص 480
هنوز هم بوی عطر لیموی حرمت را حس میکنم
السلام علیک یا جواد الائمه (ع)
آروم نداره دلم ...
به غم اسیرم ...
مرا نصیحتی کنید که شاید توفیقی نصیب این عبد عاصی در این شب گردد
پ.ن : نظرات بدون تأیید است
بی مهر رخت روز مرا نور نماندست
وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست
صبر است مرا چاره ی هجران تو لیکن
چون صبر توان کرد ؟ که مقدور نماندست
حرف های نگفته ای دارم
که فقط با تو میزنم آقا
آمدم باز درد و دل کنم
کفتر خسته ات منم آقا
حرف هایی ز جنس دلتنگی
و نگاهی به دست های شما
نذر مادر که گفته بود آقا
بچه آهوی من فدای شما
بچه آهویتان شدم آقا
می شود ضامن نگاهم شی
من همین خادم حرم باشم
تا همیشه تو پادشاهم شی
دست خالی رسیده ام از راه
نکند رد کنی مرا آقا
دوست دارم کبوتر جلدِ
شهر مشهد کنی مرا آقا
چقدر دوست داشتم امسال
مثل هر سال زائرت باشم
شاید آقا دلت نمی خواهد
منِ بدحال زائرت باشم
باشد آقا نخواستی من را
می روم گوشه ای و گم میشم
اصلا آقا دخیلِ دستانِ
بانوی مهربان قم میشم
باشد آقا نخواستی من هم
کرم ناب حس کنم... باشد
نمی آیم حرم که یک موقع
حرمت را نجس کنم باشد...
شوق مشهد دوباره قلبم را
شب میلاد کنده و برده
خوش به حال کسی که امشب شام
از غذای حضرتی تان خورده
گفت سلطان که زائری دارم
که به گنبد نشسته زل زده است
زودتر حاجتش دهید او از
سمت باب الجواد آمده است...
چشم من زل زده به خورشیدن
چقدر گنبد شما زیباست
من حسودیم میشود آقا
به کبوتر... که رفته آن بالاست
بانگ نقاره خانه می گوید
فلجی ، هر دو پاش دادی تو
من حسودیم میشود آقا
به کسی که شفاش دادی تو
آن طرف های پنجره فولاد
ناله ها بود پا گرفت و رفت
من حسودیم میشود آثا
زائری کربلا گرفت و رفت
هر دفعه پخش زنده های حرم
با دلی زار تا که میبینم
من حسودیم میشود آقا
زائران تو را میبینم
فعل ما در کنارتان آقا
ما نبودیم میشود کلاً
اهل مشهد همین که میبینم
من حسودیم میشود کلاً
دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم
نقشی به یاد خط تو بر آب می‌زدم
ابروی یار در نظر و خرقه سوخته
جامی به یاد گوشه محراب می‌زدم
روی نگار در نظرم جلوه می‌نمود
وز دور بوسه بر رخ مهتاب می‌زدم
چشمم به روی ساقی و گوشم به قول چنگ
فالی به چشم و گوش در این باب می‌زدم
هر مرغ فکر کز سر شاخ سخن بجست
بازش ز طره تو به مضراب می‌زدم
نقش خیال روی تو تا وقت صبحدم
بر کارگاه دیده بی‌خواب می‌زدم
ساقی به صوت این غزلم کاسه می‌گرفت
می‌گفتم این سرود و می ناب می‌زدم
خوش بود وقت حافظ و فال مراد و کام
بر نام عمر و دولت احباب می‌زدم
الان که داشتم می خوندم چیزی من و به فکر فرو برد
میدونید که تو نوشته هام مخاطبم خودم هستم
رسیدم به این آیات
الَّذی خَلَقَنی فَهُوَ یَهْدینِ
وَ الَّذی هُوَ یُطْعِمُنی وَ یَسْقینِ
وَ إِذا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفینِ
وَ الَّذی یُمیتُنی ثُمَّ یُحْیینِ
وَ الَّذی أَطْمَعُ أَنْ یَغْفِرَ لی خَطیئَتی یَوْمَ الدِّینِ
رَبِّ هَبْ لی حُکْماً وَ أَلْحِقْنی بِالصَّالِحینَ
خب من که عربی نمی فهمم زیاد پس معنیش رو میخونم
تا بفهمم خدا داره بهم چی میگه
وقتی معنیش رو دیدم زیاد نفهمیدم
چند بار خوندم
مدام رفتم آیه های قبل رو خوندم تا دوزاریم افتاد
معنیش این بود
او دشمن انسان نیست، بلکه پروردگارى مهربان است; او مرا آفریده و همو مرا به نعمت هاى این جهان و جهان دیگر هدایت مى کند،
و اوست که به من خوراک و نوشیدنى مى دهد،
و هنگامى که بیمار شوم تنها او مرا شفا مى دهد،
و اوست آن که مرا مى میراند و سپس زنده ام مى کند،
و آن که امید دارم در روز جزا گناهم را بر من ببخشاید.
پروردگارا، دانش معارف دین و شناخت کردار درست را به من عطا کن و مرا به صالحان ملحق ساز
با خودم نشستم فکر کردم تا حالا شده از خدا این طور تعریف کنم
بگم خدای من این طوره
دروغ چرا زیاد یادم نیومد
و این یعنی ازین کارا نکردم
خجالت کشیدم
یادم اومد که گفتم من زحمت کشیدم و خودم میخرم و میپوشم و میخورم
تازه گاهی غصه میخورم فردای نیومده چی بخرم و بپوشم و بخورم
یادم اومد که گفتم خدا فلان جا فلانی رو شفا نداد
یادم اومد که گفتم خدا فلانی رو کشت و زنده نزاشت بمونه
یادم اومد که گفتم خدا اون دنیا به بسم الله من و میندازه تو آتیش جهنم
یادم اومد که گفتم....
بسه به اندازه کافی خجالت کشیدم
خدایا من و ببخش لطفا
نمی دونم قرآن رو با معنی میخونید یا نه
اما سعی کنید با معنی بخونید . شده یه آیه
در ادامه پست های " الحمدلله " امروز تو قرآن چیزی و دیدم که به شخصه خیلی خجالت کشیدم
یعنی وقتی به کوچولو توی زندگیم و دور زدم دیدم بعله منم جز اینا هستم
وَ إِذا مَسَّکُمُ الضُّرُّ فِی الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلاَّ إِیَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاکُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَ کانَ الْإِنْسانُ کَفُوراً
و چون در دریا شما را سختی و آسیبی رسد ( که سبب ترس از غرق شود ) همه آنهایی که ( به پرستش ) می خوانید ( از فکرتان ) محو می شود ، جز او ( که فقط توجه به او می ماند ) و چون شما را نجات داده به خشکی رساند ، روی می گردانید و انسان همواره بسیار ناسپاس است.
اگه روزی چشام باد کرد و دق کردم از این موضوع اصلا عیب نداره
یعنی بشینم غصه بخورم و بگم خاک تو سرت
این همه لطف داره این همه هوات و داره بعدش تازه اگه بر وفق مرادت نباشه برگردی منت بزاری و براش شاخ و شونه بکشی؟
ازین کارا خیلی کردما
یعنی ازین نمک خوردن و نمک دون شکستن
اینکه مثلا عزیز آدم مریض باشه و دکتر عملش کنه و تو پشت در اتاق عمل
یه دم خدا رو صدا بزنی و نزر و نیاز کنی و صلوات بفرستی
بعد که دکتر میگه همه چی خوبه بری گل و شیرینی بگیری و دست دکتر و ماچ کنی و
بعدش همه به خوبی و خوشی بریم خونه و زندگیمون و بکنیم
دریغ از یه ذره نگاه به اوستا کریم
راست گفتی خدا
من عبد خیلی ناسپاسم
هنوزم هستم
صبح با باده شعبان و رجب آمده بود
آن که دیروز مرا داد جواز رمضان
شام آخر شد و با گریه نشستم به وداع
خواب دیدم نرسیدم به نماز رمضان
یا رَبِّ اِنَّکَ تَدْعُونى فَاُوَلّى عَنْکَ وَ تَتَحَبَّبُ اِلَىَّ فَاَتَبَغَّضُ اِلَیْکَ
بر من اى پروردگارم تو مرا مى خوانى ولى من از تو رومى گردانم و تو به من دوستى مى کنى ولى من با تودشمنى مى کنم و تو
وَ تَتَوَدَّدُ اِلَىَّ فَلا اَقْبَلُ مِنْکَ کَاَنَّ لِىَ التَّطَوُّلَ عَلَیْکَ فَلَمْ یَمْنَعْکَ ذلِکَ
به من محبت کنى و من نپذیرم گویا من منتى بر تو دارم و باز این احوال بازندارد تو را از
مِنَ الرَّحْمَهِ لى وَالاْحْسانِ اِلَىَّ وَالتَّفَضُّلِ عَلَىَّ بِجُودِکَ وَکَرَمِکَ
مهر به من و و احسان بر من و بزرگواریت نسبت به من از روى بخشندگى و بزرگواریت
فَارْحَمَ عَبْدَکَ الْجاهِلَ وَجُدْ عَلَیْهِ بِفَضْلِ اِحْسانِکَ اِنَّکَ جَوادٌ کَریمٌ
پس بر بنده نادانت رحم کن و از زیادى احسانت بر او ببخش که براستى تو بخشنده و بزرگوارى
یکی از قسمت هایی که همیشه دوستش دارم این قسمت هست
وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّکَ
و اگر مرا به آتشم اندرسازی، به دوزخیان گویم که: <منم دوستدار تو!>
البته قبلش این و میگیم
إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی أَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ
معبودا، اگر مرا به جرم و جریرتم گیری، تو را به عفو و گذشتت گیرم؛ و اگر مرا به گناهم‌گیری، تو را به آمرزشت گیرم؛
میدونید مناجات شعبانیه عشق و عاشقی بنده با معبودش هست
من که عاشق نیستم اما خیلیه که بنده حتی تو آتیش جهنم بگه من و ببینید من هنوز خدا رو دوست دارم
اون وسط داره جلیز ولیز میکنه ها
اما بازم حالیش نیست از بس که محو شده تو معشوقش
.
.
قبلا گاهی که حس دعا داشتم بجای دعاهایی که مربوط به روز خودش یا موقعیت خودش بود
مینشستم مناجات شعبانیه میخوندم
دوسش دارم خیلی
اون وقت ها هر روز میخوندمش
دیگه توفیقش رفت البته خودم باعثش شدم
خلاصه
هنوز که هنوز وقتی میخونمش چیزای جدید میفهمم
پس معلومه هیچی بارم نیست
میدونید تو این دعا
اولش داری سلام میکنی
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خداوندا، برمحمد و خاندان محمد درود فرست
شکر خدا رو میکنی
داری میگی منم خدا
اومدم باهات حرف بزنما
میدونم صدام و میشنوی
وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ
و آن دم که تو را خوانم، دعایم بشنو؛ و چون تو را ندا دهم ندایم بشنو
بعد شروع میکنی از خودت میگی
از بدی های خودت و خوبی های خدا میگی
از ضعف خودت و کمال خدا میگی
از بنده گناهکاری که چیزی نداره جز اعتراف به گناهاش
فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرَارَ بِالذَّنْبِ إِلَیْکَ وَسِیلَتِی
اقرار به گناهانم را وسیله‌ای برای وصال به تو قرار می‌دهم
خلاصه خودت و به آب و آتیش میزنی
از اینکه تو کسی و نداری جز خدا
از اینکه فقط به او امید داری
إِلَهِی جُودُکَ بَسَطَ أَمَلِی وَ عَفْوُکَ أَفْضَلُ مِنْ عَمَلِی
معبودا، بخشایندگی‌ات بساط امید و آرزویم گسترد و گذشت تو از کردارم برتر آمد
میخوای یه جور دیگش و برات بگم؟
...
اولش با خدا سلام و احوال پرسی میکنی
شاد و شنگولی
بعد شروع میکنی به حرف زدن
تو داری حرف میزنی و خدا گوش میده
چیزایی که میدونی رو به زبون میاری
شاید یکی از کوچیکی خودت بگی و یکی از بزرگی خدا
اما تازه داره حالیت میشه چه خبره
بعد خودت شرمنده میشی
از این همه لطف و بزرگی خدا
گریت میگیره
دلت میخواد فریاد بزنی و از تنت جدا شی از این همه لطف خدا
از نمک خوردن و نمک دون شکستن
بعد یواش یواش سرت و پایین میندازی
خودت داری کم میاری
میخوای بزنی زیر تمام خواسته هات
میگی اصلا چیزی نمی خوام فقط بدون دوست دارم خدا
میگی من فقط تو رو میخوام
.
.
.
ببخشیدم نمی تونم ادامه بدم فعلا
پ.ن: نظرات بدون تایید هست
مخاطب نوشته هام خودم هستم و نه کسی دیگر
تا حالا شده گاهی کم بیاری و بعد بری با خدا حرف بزنی و بعدش بگی
ببین خدا اگه این کار و انجام ندادی نه من و نه تو و....
خلاصه ازین حرفا
قبلش میگم عیب نداره هر طور عشقت میکشه برو با خدا حرف بزن و ولی سر خدا منت نذار و طلبکار نباش
که مثلا اگه خدا بهت پول نداد میری دزدی و یا میری خودت میکشی
جهنم برو بکش برو دزدی
برو هر غلطی دلت میخواد بکن
مگه به حال خدا فرق میکنه؟ دزدی کنی دستت و قط میکنند ، خودتم بکشی اون دنیا خدا حالت و میگیره
اصلا تو چه حقی داری واسه خدا تعیین تکلیف میکنی؟
توی بنده، کی هستی اصلا؟
خیلی بنده ای؟
خیلی حالیته؟
خیلی کارت درسته؟
میخوای بشمارم چه قدر لطف خدا شامل حالت بوده تا الان؟
میخوای نعمتایی که بهت داده رو بشمارم؟
.
.
.
.
بسه حالا
افسرده نشو
درسته گفتم طلب کار نباش
اما میگم امید داشته باش
میدونی مناجات شعبانیه چی میگه؟
یَا إِلَهِی فَلا تُخَیِّبْ ظَنِّی مِنْ رَحْمَتِکَ وَ لا تَحْجُبْنِی عَنْ رَأْفَتِکَ
معبودا، به تو پناه جستم؛ مباد که برخلاف آنچه به تو گمان دارم، با من رفتار کنی و از رحمتت دورم سازی!
یادت به چیزی نیوفتاد؟
اون وقتی که مثلا داری با دوستت حرف میزنی
و میدونی کارت لنگه و فقط به دست اون حل میشه و بهش کاری رو میسپاری
و دم رفتن میگی
ببین منتظرما!!!
پ.ن: نظرات بدون تایید هست
دلم گرفت وقتی این قسمت از این مناجات رو دیدم
إِلَهِی مَا أَظُنُّکَ تَرُدُّنِی فِی حَاجَةٍ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی طَلَبِهَا مِنْکَ
معبودا، چنین گمان ندارم که تو،بنده نیازمندی همچون مرا که برای رفع نیازم عمری در پیشگاهت سپری کرده‌ام، از خود برانی.
کاملا دست خالی بودنش و آدم میفهمه
بزرگان همه میگن دعاهای ائمه (ع) همه برای یاد دادن ادب و احترام در مقابل خداست
البته نه اینکه الان عذاب وجدان بگیریم که ای وای چرا من بی ادبی کردم در مقابل خدا
چون مطمئنا خدا بهترینه از همه نظر
منظور به اینه که گاهی وقتا میشه دلت پره و میخوای حرف بزنی با خدا اما کلمات و پیدا نمی کنی و ممکن از حرف زدن پشیمون بشی
میدونید... یه بار تو اون وبم نوشته بودم که
گویند مردگان دستشان از دنیا کوتاه است
دیر زمانی است دستانم از دنیا کوتاه است
منظور از این حرفم این بوده که، من خیلی شده که فهمیدم واقعا تا خدا نخواد چیزی انجام نمی گیره...
بزارید یه مثال از خودم بزنم
من یکی و خیلی دوست دارم و اون شخص میره بیمارستان و ممنوع الملاقات میشه و دکترا هم نمی تونن براش کاری کنند
خب تو اگه جای من بودی چه کار میکردی؟
خب یا میشینی گریه و ذاری و همه رو عاصی میکنی
یا میشینی میگی خدایا دستت درد نکنه بهم فهموندی که من این وسط هیچ کارم و علاقه و دوا و دکتر و ... کشکن
و مهم تویی و تو باید بخوای و نباید امیدم به غیر تو باشه
یعنی باید در اوج شادی حواسم باشه این شادی و خدا برام خواسته
البته الان نگید پس اختیار ما کجا میره و ازین حرفا
اون بحث جدایی داره که فعلا واردش نمیشم
میخواستم این و بگم که دعا داره از زیان من و تو میگه
میگه یه عمر روزیم و دادی حالا برم به کی بگم دردم و دوا کنه؟
به کی بگم مشکلم و حل کنه؟
به کی بگم حاجاتم و روا کنه؟
اصلا کی من بنده عاصی رو تحمل میکنه؟
کافیه از بدی هام بگم دیگه دوسم ندارند
اما تو در همه حال خریدار منی
حتی اگه چیزی برا گفتن با تو نداشته باشم
و فقط بگم خدایا من گناهکارم
إِلَهِی لَمْ یَکُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ إِلا فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِکَ وَ کَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَکُونَ کُنْتُ
معبودا، مرا توانی نیست که بدان از چنگ گناهانم گریزم، مگر وقتی که تو با دوستی‌ات بیدارم کنی و آن سان شوم که تو خواهی؛
پ.ن: نظرات بدون تایید هست
قبل هر چیز یه توضیح مختصر میدم... این نوشته ها فقط تأملات خودم هست و ربطی به منبع و ... نداره. شاید مورد پسندتون هم نباشه اما علاقه داشتم افکارم رو بگم. همین
من حس میکنم مناجات شعبانیه ادامه مناجات ماه رجب است. تو دعای ماه رجب میگم:
... یا مَنْ یُعْطی مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ
ای که عطا کنی به کسی که از تو نخواهد
وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ...
و نه تو را بشناسد
به نظرم حرف خیلی بزرگی هست. یعنی خدایا تو به همه میدی، خیلی واضح داره این حرف و میگه حالا اگه من بنده بخوام چه طور میدی! حالا بیا ببین تو مناجات شعبانیه چی میگیم:
إِلَهِی إِنْ کُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِفَضْلِ سَعَتِکَ
معبودا، اگر من سزاوار رحمت تو نیستم، تو خود سزاواری که مرا از مهر و بخشش بی‌شمارت برخوردار کنی.
جالبه نه! من فکر میکنم مناجات شعبانیه اوج بندگی یه بنده رو نشون میده. انگار داری خدا رو تو رودربایسی اخلاقی می ندازی! میدونید به چی یه بار فکر میکردم؟
اینکه وقتی شما با دوستی ، آشنایی ، فامیلی ،... به خوای ارتباط بگیری همیشه خوبی هات و حسن هات و ... رو میبینه و محاله اگه بدی هات رو ببینه باهات ارتباط برقرار کنه. حالا یکی هست که تو اگه اعتراف به گناهات کنی تازه بیشتر خریدارت میشه. البته نه به این معنی که تو بری گناه کنی و بیای براش تعریف کنیا! نه!
یعنی توی بنده که کلا ، ذاتا ذلیل و خوار و .... ( مناجات امیرالمونین در مسجد کوفه ) هستی و چیزی نداری برای عرضه به کمال مطلق جز اینکه بیای عجزت و جلوش اعتراف کنی. اینجا هست که هر چی بیشتر ذاتت و حقیریت و در مقابل کمال مطلق بفهمی میشی بنده، درجت میره بالاتر.
فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرَارَ بِالذَّنْبِ إِلَیْکَ وَسِیلَتِی
اقرار به گناهانم را وسیله‌ای برای وصال به تو قرار می‌دهم
پ.ن: نظرات بدون تایید هست
پ.ن: افکارم و مرتب نمی کنم پس به ترتیب توضیح نمیدم
تبریک دست خالی ما را با سخاوت بی حدت بپذیر
تولدت مبارک
فرانک.
ما چاکرتیم رفیق
چه خبریجات؟ کار و بار؟ زندگی؟ دوستان؟ آشنایان؟سایر بستگان
قبل از هر چیزی میگم که این ایده فاطی
بوده و اجراش از من
پس من هیچ کارم قرار شده فاطی به همه بچه ها 
بگه که بیان اینجا
و هر چی دوست داشتن بهت بگن
نظرات هم بازه و نیاز به تأیید نداره و هر کی نظر داده رو میتونی ببینی. 
میدونی که من اصولا بلد نیستم عین این باکلاسا
بنویسم یا قلم نوشتن 
ندارم.خیلی فکر کردم چی بزارم چی بنویسم
اولش میخواستیم خیلی خاص باشه اما نشد. چون یه سری چیزا پیش اومد که کلا من
و فاطی
نشد انجامش بدیم. انشالله وقتی دیگه. خوب تو
که معرف حضور بچه های وبم هستی منم که نظرم و قبلا دادم راجبت
راستی این حرفا چه ربطی داشت حالا؟
من خودم نفهمیدم تو فهمیدی؟ 
نه اینکه تا حالا پست عمومی ننوشتم 
بی جنبه شدم الان مث این ندید بدیدا شدم خلاصه.
تنها چیزی که دیدم شاید به تولدت بخوره این بود دیگه ببخشید خیلی خاص نیست. 
ارزش " یک سال " را دانش آموزی که مردود شده میداند.
ارزش " یک ماه " را مادری که فرزندش نارس به دنیا آورده میداند.
ارزش " یک هفته " را سردبیر یک هفته نامه میداند.
ارزش " یک ساعت " را عاشقی که انتظار معشوقش را میکشد میداند.
ارزش " یک دقیقه " را شخصی که از قطار جا مانده میداند.
ارزش " یک ثانیه " را آنکه از تصادفی مرگبار جان در برده میداند.
... به یاد داشته باش ...
که زمان به خاطر هیچ کس منتظر نمی ماند.
راستی اینم دوست داشتم بزارم اینجا گفتم شاید تو هم دوسش داشته باشی 
راستی اصلا من این همه واس چی حرف زدم؟ اها می خواستم بگم سالگرد عروسیت مبارک 
اها نه این نبود میخواستم بگم تولد فرزندت مبارک 
اها نه میخواستم بگم 
تو خجالت نمی کشی وبت و بستی؟
بیخی خلاصه میخواستم یه چی بگم دیگه 
اها راستی اینم بستنی تولدت
آخ نه میخواستم کیک بزارم یعنی این
خب من سهمم و بر داشتم بقیش مال تو و بچه هاست
فش نده مردم آزارم خودتی اصاب ندارما
راستی این قیافه بچه هاست قبل از گذاشتن این پست 
و احتمالا وقتی بیان اینجا این طوری هستند 
خوب در پایان از خودم فاطی دوستان
آشنایان
وابستگان
کسبه وبلاگ
بچه های بلاگفا و بیان 
و سایر بستگان 
تشکر میکنم
که ما رو همراهی کردن. 
خب مهمونی تموم شد بفرمایید برید دیگه 
